„Symfonia Ducha” była niezwykłym koncertem, który połączył ludzi poprzez uniwersalny język muzyki i wspólnotowego przeżycia. Na scenie wystąpili muzycy orkiestry symfonicznej, chór oraz zaproszeni goście, prezentując poruszające aranżacje najpiękniejszych pieśni i piosenek uwielbieniowych. Każdy dźwięk, każda nuta niosła ze sobą emocje, które wypełniły serca uczestników i stworzyły atmosferę duchowego uniesienia – niezapomnianą i głęboko poruszającą. Koncert „Symfonia Ducha” narodził się jako sądecka odpowiedź na znane wydarzenie „Jednego Serca Jednego Ducha” z Rzeszowa. Ta nowa inicjatywa, zrealizowana we współpracy z organizatorami rzeszowskiego koncertu, przeniosła ideę wspólnotowego uwielbienia na sądecką ziemię. Stała się nie tylko kontynuacją pięknej tradycji, ale również zyskała lokalny, autentyczny charakter – wpisując się naturalnie w kulturalne i duchowe dziedzictwo Sądecczyzny.

To był piękny finał dwudniowych uroczystości w Starym Sączu. Na scenie – Golec uOrkiestra. Wokół – tysiące ludzi, niebo płonące barwami zachodu, a w tle rozbrzmiewająca „Barka” – ukochana pieśń Jana Pawła II. 16 czerwca 2024 roku, na starosądeckich błoniach, świętowaliśmy 25-lecie kanonizacji św. Kingi i wizyty Ojca Świętego. Uroczystości rozpoczęły się już dzień wcześniej – w sobotni wieczór pod Ołtarzem Papieskim zabrzmiało oratorium poświęcone świętej Kindze. Nastrojowe, pełne skupienia i wdzięczności. Niedziela przyniosła więcej światła – po deszczowym poranku rozlało się słońce. Tak samo jak 25 lat temu. Była Msza Święta, rodzinny piknik i muzyczne świętowanie. To nie tylko wspomnienie wielkiego wydarzenia, ale i znak ciągłości – tego, co łączy przeszłość z teraźniejszością.

Pannonica jest miejscem spotkań i celebrowania kontaktu z żywą kulturą Nowej Europy i naturą. Jest autentycznym, multidyscyplinarnym, niekomercyjnym, pulsującym energią tyglem skupiającym społeczność miłośników kultury „panońskiej”* w jej licznych odmianach; węgierskiej, bałkańskiej, cygańskiej i karpackiej.

Co za dzień! 14 października 2025 roku na zawsze pozostanie w naszej pamięci. Uroczysta przysięga w „Sybirakach”, 20 lat tradycji klas mundurowych… a pośród tego wszystkiego nasz syn, który właśnie złożył swoje pierwsze tak ważne zobowiązanie. Duma to za mało, by opisać to, co czuliśmy, widząc go w szeregu, świadomego wagi słów, które wypowiada. To chwila, która utwierdza w przekonaniu, że wartości takie jak honor, odwaga i służba Ojczyźnie są wciąż żywe i ważne. Synu, Twoja przygoda z mundurem dopiero się zaczyna, a my już pękamy z dumy. Gratulujemy i zawsze będziemy Twoim wsparciem!